DEDICATIO

DEDICATIO

in Ecclesia Rom. dicitur dies festus Sancti alicuius, Ecclesiae vicanae Patroni, qui non ipsorum duntaxat vicanorum, sed etiam vicinorum pagensium concursu celebrari solet: unde Regiis olim securitatum privilegiis munitus legitur. LL. Eduardi Confess. c. 3. Ad Dedicationes, ad Synodos, ad Capitula venientibus --- sit summa pax.

Concursum ad annuas has festivitates populorum, indigitat Gregor. Mag. Homil. 14. in Evang. et Auctor Vitae S. Popponis Abb. n. 44. In eiusmodi vero Dedicationibus, sollennes epulas celebratas fuisse, docemur ex Sidonio Ep. l. 4. unde postmodum, quod, qui ad huiusmodi festa in vicos ire solent, non tam pietatis, quam commessationibus et ludicris indulgendi gratiâ, eo coibant, vox in malam partem trahi ac pro commessatione publica usurpari coepit. Certe hac notione Dedicationem usurpavit Caesar. Heisterbach. l. 12. c. 41. Miles quidam er at --- sic totus deditus vino, ut diver sarum villarum dedicationes, tantum propter bona vina frequentaret. Quas quidem commessationes attigit etiam Paulin. Nat. 9.

Sed rur sum redeamus in atria, conspice rursum

Impositas longis duplicato tegmine cellas

Porticibus, metanda bonis habitacula digne,

Quos huc ad Sancti iustum Felicis honorem

Duxerit or andi studium, non cura bibendi.

Et infra,

Verum utinam, sanis agerent haec Gaudia votis,

Nec sua liminibus miscerent pocula Ianctis.

Atque inde est, quod etiamnum Gallis, faire la Dedicace, est genio et ebrietati indulgere. Nec multum iuvit, quod convivia huiusmodi sabbatorum voluptaria, ut Augustin. Ep. 56. seu sabbatarium hunc iuxum, ut Sidon. l. 1. Ep. 2. vocat, abrogatum voluit Romana Synodus, sub Eugenio III. c. 35. Concilium Cabilonense can. 19. et Edgarus Rex in Can. Saxonicis c. 28. hodieque enim satis notabilia priscae huius ἀταξίας vestigia superesse, nemo ignorat. vide Car. du Fresne. Glossar. ubi supra.